Üvey yenge, bir kişinin öz olmayan amcasının veya dayısının eşidir. Bu akrabalık ilişkisi, kan bağına değil, evlilik yoluyla kurulan bir bağa dayanır. Üvey yenge, hukuki olarak belirli hak ve yükümlülüklere sahip olmasa da, sosyal ve ailevi ilişkilerde önemli bir rol oynayabilir.
Üvey yenge, şu şekilde tanımlanabilir:
Hukuki olarak, Türk Medeni Kanunu'nda üvey yengeye dair özel bir düzenleme bulunmamaktadır. Ancak, genel ahlak ve adaba aykırı davranışlar sergilenmedikçe, üvey yenge ile evlenmek yasak değildir. Evlenme engelleri Türk Medeni Kanunu'nda açıkça belirtilmiştir ve üvey yenge bu kapsamda yer almaz.
Üvey yenge, aile içinde önemli bir role sahip olabilir:
Üvey yenge, bir kişinin yasal mirasçısı değildir. Miras paylaşımı, Türk Medeni Kanunu'nda belirlenen yasal mirasçılar arasında yapılır. Yasal mirasçılar arasında eş, çocuklar, anne, baba ve kardeşler yer alır. Üvey yenge, ancak vasiyetname ile kendisine miras bırakılması durumunda mirastan pay alabilir. Vasiyetname düzenlenmesi, kişinin mal varlığını istediği şekilde dağıtmasını sağlar.
Üvey yenge ile ilişkilerde dikkat edilmesi gereken bazı hususlar şunlardır:
Üvey yengeye atfedilen roller ve ilişkilerin niteliği, kültürel farklılıklara göre değişiklik gösterebilir. Bazı kültürlerde üvey yengeye büyük saygı duyulurken, bazı kültürlerde daha mesafeli bir ilişki kurulabilir. Aile yapısı, gelenekler ve görenekler, üvey yenge ile olan ilişkileri şekillendiren önemli faktörlerdir.
Üvey yenge, kan bağı olmasa da evlilik yoluyla kurulan önemli bir akrabalık ilişkisidir. Aile içinde destek, danışmanlık ve birleştirici bir rol oynayabilir. İlişkilerin sağlıklı bir şekilde yürütülmesi için saygı, iletişim ve sınırlar önemlidir. Hukuki olarak doğrudan bir etkisi olmasa da, sosyal ve ailevi açıdan önemli bir yere sahiptir.